ای سیویل مرجع مطالب عمرانی

انواع سقف کامپوزیت:

سقف های مرکبرا بر اساس دیتیل می توان به چندین دسته مختلف تقسیم بندی نمود.

مهمترین انواع سقف مرکب عبارت اند از:

الف:سقف کامپوزیت ساده

ب:سقف عرشه فولادی

ج:سقف کرومیت کامپوزیت

د:Roofix

مورد سوم را در مقاله سقف کرومیت  به تفضیل معرفی نمودیم.

 

در تصویر فوق نمایی از سقف عرشه فولادی را مشاهده می نمایید.

در ادامه شما را با سقف کامپوزیت ساده بیشتر آشنا خواهیم کرد.

تاریخچه سقف کامپوزیت:

سقف مرکب یا کامپوزیت ابتدا در پل سازی مورد استفاده قرار گرفت.

امّا سپس این نوع سقف راه خود را در ساخت ساختمان های معمولی پیدا نمود و هم اکنون در بیشتر ساختمان های بلند مرتبه فلزی از این نوع سقف استفاده می گردد.

عملکرد سقف کامپوزیت:

در این نوع سقف از بتن به عنوان عضو فشاری در بالای تیر فلزی استفاده می گردد.

همچنین پروفیل های آهن به عنوان عضو کششی در این نوع سقف ایفای نقش می کنند.

پروفیل های فولادی عموماً یکی از موارد زیر می باشند:

الف:IPE

ب:CPE(لانه زنبوری)

ج:مقاطع تیر ورق

برای ایجاد یکپارچگی در کل تیر از برشگیرهایی در بالای پروفیل که در بتن مدفون می باشد استفاده می گردد.

نهایتاً پروفیل فولادی در دال بتنی به صورت مرکب در مقابل بارهای وارده مقاومت می کند.

برشگیرها  که به آن ها گل میخ نیز گفته می شود معمولاً به شکل ناودانی می باشند.

میلگردهای حرارتی طولی و عرضی مورد استفاده در سقف مرکب عموماً دارای سایز هشت یا ده می باشند.

میلگرد های حرارتی بر اساس محاسبات به فاصله  بیست تا سی سانت از یک دیگر بر روی سقف قرار می گیرند.

میلگردهای حرارتی سقف کامپوزیت باید حتماً آجدار باشند ولی بنابر نظر محاسب می‌تواند A2 یا A3 باشند.

البته در اجرا  عموماً  از میلگرد A2 برای این منظور استفاده می شود.

ضخامت بتن در سقف‌های کامپوزیت معمولاً ده تادوازده سانتیمتر می‌باشد و از بتن عیار 300 و یا 350 استفاده می‌شود.

در تیرهای فولادی معمولاً در صورت نیاز به تقویت یک ورق به بال پایین آنها که 70% طول تیر را در بر می‌گیرد و عرض آن از عرض بال پایین تیر، 3 سانتیمتر بیشتر یا 3 سانتیمتر کمتر جهت اجرای جوش می‌باشد استفاده می‌شود.

ضخامت این ورق توسط محاسب مشخص می گردد.

نحوه اجرای سقف کامپوزیت:

 

در اجرای سقف مرکب دو روش موجود می باشد.

در هر روش محاسبات ایستایی سقف متفاوت است به همین دلیل باید دقیقاً توجه نمود که محاسبات ایستایی و اجرای سقف با هم تطابق داشته باشند.

روش های اجرای سقف مرکب عبارت اند از:

الف:اجرای سقف مرکب بدون شمع بندی

ب:اجرای سقف مرکب  به کمک شمع بندی

در ادامه هر کدام از دو روش فوق الذکر را بررسی خواهیم کرد.

الف:اجرای سقف مرکب بدون شمع بندی:

در این روش معمولاً قالب های چوبی بین دهانه های تیرهای فلزی که در فواصل مناسب از هم واقع شده اند، قرار داده می شود.

در این متد هیچگونه نیازی به اجرای شمع زیر تیرهای فلزی و همچنین دال بتنی وجود ندارد.

تیرهای فلزی در این حالت باید قادر به حمل وزن خود به اضافه ی وزن قالب بندی و بالاخره تمام بار مرده ای که قبل گیرش بتن تاثیر می کند،باشند.

به این بارها،بارهای گروه یک می گویند.یعنی بارهایی که پیش از گیرش بتن به سازه وارد می گردد.

پس از مرحله کسب مقاومت توسط بتن و عملکرد مرکب سقف هر گونه باری که از آن به بعد به سقف اعمال می شود،توسط مقطع مرکب حمل می گردد.

به این بارها بارهای گروه دو گفته می شود.

در تصویر فوق نحوه اجرای سقف کامپوزیت بدون شمع بندی را مشاهده می نمایید.

اجرای سقف مرکب  به کمک شمع بندی

در این متد تیر فولادی قبل از رسیدن به مرحله عملکرد مرکب نباید هیچگونه باری را تحمل نماید.

برای تحقق این امر در زیر تیر فولادی در فواصل مناسب شمع قرار داده می شود.

به این ترتیب در موقع اجرای سقف ،تیر فولادی تحت هیچگونه تنشی قرار نخواهد گرفت و تنها پس از گیرش و کسب مقاومت بتن و حذف پایه ها توسط مقطع مرکب حمل بار انجام می پذیرد.

مقایسه روش های اجرای سقف کامپوزیت

در روش اول به دلیل عدم نیاز به شمع بندی سرعت کار افزایش می یابد.

همچنین عدم نیاز به شمع بندی امکان اجرای همزمان چند سقف را میسر می نماید.

امّا در روش اوّل شماره مقاطع پروفیل های فولادی سقف بیشتر از روش دوم خواهد بود(دلیل این امر آن است که پروفیل های فولادی در روش اوّل می بایستی  بتوانند بارهای اولیه را تحمل نمایند).

افزایش شماره مقاطع فولادی ممکن است سبب ایجاد محدودیت های طراحی و اقتصادی شود.

مزایای سقف کامپوزیت:

از مهمترین مزایای سقف مرکب می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1. افزایش سیستم سختی سقف.
2. کاهش در ارتفاع نیمرخ فولادی نسبت به حالت تیر معمولی.
3. کاهش مصرف فولاد به دلیل عملکرد مرکب.
4. کاهش وزن سقف نسبت به سقف‌های تیرچه بلوک و طاق ضربی

معایب سقف کامپوزیت:

مهمترین معایبی که برای سقف مرکب می تواند بر شمرد عبارت اند از:

1. طراحی خاص و اجرای اتصالات ویژه نظیر کنترل دقیق جوشکاریهای زیاد روی بال بالایی،انتخاب پروفیل مناسب برای اتصال برشی به منظور تامین عملکرد مرکب کامل و نظایر آن.
2. عملکرد غیر مرکب در نواحی لنگر منفی تیرهای یکسره.
3. تغییر شکل های طولانی مدت به دلیل پدیده خزش در بتن فشاری.
4. مشکلات دسترسی به منظور تعمیرات احتمالی لوله های تاسیساتی طبقه مورد نظر در ساختمان های چند طبقه که لزوماً در سقف زیر خود قرار گرفته است.

نکات مهّم در اجرای سقف کامپوزیت:

نکاتی که در اجرای سقف کامپوزیت باید به آن توجه شود عبارت اند از:

الف:فاصله چهار تراش‌های زیر قالب حداکثر 60 الی 70 سانتیمتر باشد تا سقف در اثر وزن بتن شکم ندهد.

ب:اسلامپ بتن بین 8 تا حداکثر 10 باشد و عیار بتن با نقشه مطابقت داشته باشد.

ج:عدم وجود حفره و یا سوراخ در سقف.

د:پیش از اجرای میلگردهای حرارتی روی قالب چوبی نایلون پهن شود و سقف به صورت مناسب درزگیری شود.

ه:دقت شود که نایلون پهن شده بر روی سقف روی برش گیرها و بال فوقانی تیرها را نپوشاند تا مانع چسبیدن بتن به فولاد نشود.

و:فاصله میلگردهای حرارتی منطبق بر نقشه‌های اجرایی و فاقد هرگونه خم و اعوجاج باشد.

لوازم آلات اجرای سقف کامپوزیت:

معمول ترین لوازم مورد نیاز برای اجرای سقف کامپوزیت عبارت اند از:

الف:انبر

ب:ویبراتور

ج:پمپ بتن

د:چکش

ه:انبر آرماتوربندی

علاوه بر موارد فوق الذکر از سایر لوازم آلات ساده کارگاهی نیز ممکن است استفاده شود.